"Condolere" Example Sentences
1. Mihi te consolandum est et condolere tibi.
2. Responderunt precibus verbis condolentur.
3. Aliquid eius ira, quod eis est miserandum, viro iusto est condolendum.
4. Et idem tricesimo die rursus consolatus est, dicens: Nolite mœstos esse animo, ne forte tristitia vestra vos dominetur, sed gaudete quod ego eo hac die nasciturus sum.
5. Et sanctorum omnium consolaretur, dicens: Nolite mœstos esse animo, quia anima eius sub altissimorum umbra requiescit.
6. Oramus et pro his, qui nos diligunt, qui nomen suum sub quacumque forma nobis dederunt, quibus necesse est condolences.
7. Quod vellem dictum erat, non utique ut disseptarum querelarum funesta solacio vos canonicaret, sed ut nulla commiserationis officia negligere cogereret multo efficacius momentaitur.
8. Valet vicissim illa probitatis vis, quæ religionis officii solacio multo potentius opprimit interitus.
9. Videtur autem quod cum hac sollicitudine condolere fausta sit, sed illud ita tolerandum est, ut non evadant obligations et debeant eis vere congredi.
10. Quod enim dolor situs est, non relinquendum est, sed aliis usibus verificandum.
11. Hoc aggresse sunt patris revelatione, cujus ducis vultu commoti, sui officii significabant exequias condolendas sequentis diei apud Palatium ad eum quondam mortui fuisse promissas.
12. Virtus autem officii est, quam nostris est maxime prædicandam, nec incredibile fortassis est, si suis suas molestias nos aucturos esse tam plurimos observemus.
13. Non minus consolantur qui post reditum de morte cujusdam parentis, fruuntur exterorum officio, an torpent in amore suorum, quos quasi perditos lugent.
14. Estne miseranda, cum rem deploratam alio migratus relinquas, atqui solatio careas, quod condolendi debitorem habetur, auditione vocis dulciflue, humanitatisque plenæ?
15. Possunt hoc consolationis potissimus vocari, quod suavitatibusque præcipuum est, ex hoc semper occultæ aut manifestæ amicitiae fructus polliceri, qui fortassis non tam pretioso videri ab eis, qui flagitiose damnati ad infelicissimum illum sedero inlunis sunt.
16. Inter amicorum heu! adversus adversitatem offices deficiente, ipsa oratio, si modo fuerit habita, nonnumquam causam paucorum officio desiderandi præbuit, qui tamen ceteris prodest condoleis.
17. Quid dici potest, eorum aliorum officiis utitur probitatem, negotia denique salubrite officii effectat, qui non mergit in inimicorum carmina, sed secundum usum commune constant.
18. Acceptis igitur litteris, quæ de morte viri virtuissimi missæ erant, non leve certe pro officio nostrum habiti reversi sumus.
19. At proprietas doloris, offitii solis sensus detenti, vera causa est lactatio.
20. Potest enim solatio dolores ex debito diligenter providere, novissimisque omnium consolationibus carentes in animo gavis seculsare.
21. Quin id potius officium esse festino, ut meum consulat, quicquid mali subiustit, ea prospiciat, quae dolentibus salutaria sunt.
22. Est enim pius in luctu confortabilior, seque ad nutum comitum et solacio et curanda adoptans, plorat et ipsa infirmitate nimia fortitudo animi speat.
23. Fortasse in religioso voto est, ut majoras fratris salutis rationes conservemus.
24. Pedetentim tamen procurrens, munia molesta eligendo suos numeros accipit, et officium bonæ volontatis exsequendo, remansit sic utrumque via tuto, cum securi.
25. Potest igitur animus in suavitate consolationis recte se habere, in eo maxime, si in fama inter necessariorum est celeberrimus, et animis plurimorum in se spes collocatus habeatur.
26. Aliquid etiam adiougi potest, quod abesse a societate civiliter et animi pravitatibus et pestifero delectationes foris sibi videatur, nec tamen tantum officii usus deseratur, nisi eos, qui tibi sunt oneris, versiculâ mundatis ac nimia puniatur, quem totius presidii effectus speriter.
27. Hoc modo adhibendo, primæ visioni plenitudine quaque offitii thema credenditur, et vera utriusque parte gratior satisfactio praestatur.
28. Interim sis persuasus, vulgo nos de nobis laborare, sed interdiu sollicite officium quæritante apperitur solatio cœlesti.
29. Tunc innumeris malis cinique servitutis, astuta consilio offitii adhærebat.
30. Extra ordinem hoc dictum est, sed resisteat aut forti aut humano solacio preteriris difficiles.
Common Phases
1. Mihi tibi
condolere volo;
2. Orationem habebo, ut te
condolerem;
3. Coactus sum te
condolere in tanta dolore;
4. Nullus verborum ordo est satis aptus condolentiae;
5. Sollicitus sum eo quod te non possum levare;
6. Perdoluit carum suum amicum amissum esse;
7. Ipsa morte mortem calcavi, cum hominem amicum perderem;
8. Multo dolore muliebris animus conquassatur, ambarum genere damnatus;
9. Turbatus sum, ut te hoc tempore
condolerem, ita multum ante tempus;
10. Fletus non explicat dolorem, tantum animo supportandum est.